ตอนเด็ก ๆ เวลาเพื่อนมีปัญหา เรามักจะหาวิธีช่วยแก้ เสนอแนะแนวทางต่าง ๆ อยู่บนพื้นฐานที่ว่า “ถ้าเป็นกูนะ”
.
ตอนนี้โตขึ้นแล้ว เลยมีความเข้าใจโลกมากขึ้นหน่อย พอไปเจอเพื่อนที่กำลังมีเรื่องหนักใจ เราจะไม่ค่อยเสนอแนะวิธีแก้ปัญหาอะไรแล้ว
.
แต่เราจะตั้งใจฟัง พยายามเข้าใจ ไม่ตัดสินความคิดใคร ไม่ว่าความคิดมันจะบ้าแค่ไหนก็ตาม
.
เพราะเพื่อนไม่ได้อยากได้วิธีแก้ปัญหาจากเราหรอก มันแค่อยากได้คนที่ “รับฟัง” แค่นั้นเอง